میرزا عباس نوری مشهور به عباس افندی فرزند ارشد و جانشین منصوص میرزا بهاء، در پنجم جمادی الأولی ۱۲۶۰ ه.ق (۱۲۲۳ ه ش- ۱۸۴۴ م) در تهران متولد شد بهائیان وی را مرکز میثاق، ولی او خود را عبدالبهاء می نامید و بر این نام تاکید می کرد: «إن نعمتی و صفتی و سمتی و اسمی و لقبی و کینونتی و ذاتی و حقیقتی و علانیتی، عبدالبهاء و لیس لی شأنٌ غیر هذا» (مکاتیب عبدالبهاء ج ۱ ، ص۲۶۴)
اگر متن وصیتنامه میرزا بهاء صحیح باشد، باید گفت که او عباس افندی را نخستین جانشین پس از مرگ خود قرار داده و او را غصن اعظم نامیده است و فرزند دیگرش، محمدعلی افندی (غصن اکبر) را جانشین عباس افندی قرار داده و با عنایت به عبارات دیگر بهاء می شود گفت که گزینه اصلی وی برای رهبری بهائیان عبدالبهاء بوده است در وصیتنامه بهاءالله آمده است: «وصیه الله آن که باید اغصان و افنان و منتسبین طراً به غصن اعظم ناظر باشند» (کتاب عهدی، مجموعه الواح حسینعلی بهاء، ص ۳۹۹)
مرگ
وی در سال ۱۳۴۰ق در حیفا در گذشت.
القاب
برخی القاب دیگر وی، سرالله، سرکار آقا، مبَیِّن آثار بهاءالله.
منبع: آشنایی با بهائیت (درسنامه مقدماتی)، صص ۷۳- ۷۶.
