علت حمایت انگلیس از عبدالبهاء در زبان شوقی افندی❗
شوقیافندی در کتاب قرنبدیع خبر می‌دهد که حاکمان عثمانی در نظر داشتند تا در صورت باز پس گیری فلسطین از انگلیس، عبدالبهاء را مجازات کنند؛ همچنان که می‌خوانیم: «از اجراء نقشه پلید جمال پاشا که طبق اخبار واصله به دایره اطلاعات انگلستان بر آن تصمیم بوده که در صورت تخلیه شهر و عقب نشینی قوای ترک، حضرت عبدالبهاء و عائله مبارک را در کوه_کرمل مصلوب سازد».[۱]
به همین منظور قوای مهاجم انگلیسی، با دستور مستقیم لردبالفور (وزیر خارجه‌ی وقت انگلستان) مسئولیت حفظ جان عبدالبهاء و نزدیکانش را بر عهده گرفته [۲] و در پایان جنگ، او را به نشان سطنتی نایتهود مفتخر ساختند.[۳]
اما شوقی افندی در حالی که با ابهام مخاطبین، نسبت به علّت حمایت مقامات بلندپایه‌ی انگلیس از عبدالبهاء و خشم حاکمان عثمانی از او مواجه می‌شود، علّت این حمایت و خشم را پشتیبانی عبدالبهاء از مردم، در زمان جنگ معرفی می‌کند: «اولیاء حکومت انگلستان، از خدمات گرانبهائی که حضرت عبدالبهاء در آن ایّام معظم نسبت به ساکنین أرض اقدس و تخفیف مصائب و آلام مردم آن سرزمین مبذول فرموده بودند، در مقام تقدیر برآمدند…».[۴]
اما در پاسخ به این توجیه شوقی افندی می‌بایست گفت:
اولاً: چگونه می‌توان پذیرفت که خشم هم‌زمان حاکمان عثمانی از عبدالبهاء و اعلام حمایت انگلیس اشغالگر از او، بخاطر کمک به مردم بوده است؟!
آیا حاکمان عثمانی، بخاطر کمکِ عبدالبهاء به مردم و تأمین آذوقه‌ی شهروندانش در زمان جنگ، از وی عصبانی بود و حاکمان انگلیس، به خاطر حمایت عبدالبهاء از مردم دشمنش از او حمایت می‌کردند؟! به راستی که کدام عقل سلیمی می‌تواند این توجیه مضحک را بپذیرد؟!
ثانیاً: اگر دولت انگلیس برای راحتی مردم ارزش قائل بود، از ابتدا با جنگ، مردم را دچار گرفتاری و مصیبت نمی‌کرد.
ثالثاً: چگونه شوقی افندی، انسان‌دوستی عبدالبهاء را دلیل حمایت انگلیس از او معرفی می‌کند در حالی که استعمارپیرِ نژادپرست، بویی از انسانیت و انسان‌دوستی به مشامش نرسیده است؟!
آیا حکومت استعمار طلبی که دستش به خون میلیون‌ها انسان بی‌گناه در هند و ایران و سایر کشورها و غارت منابع آن‌ها آلوده است، ممکن است بخاطر حس انسان‌دوستی از عبدالبهاء حمایت نماید؟!
و به راستی که شوقی افندی، تا چه میزان فهم و شعور مخاطبینش را ناقص می‌دانست که حمایت انگلیس از جاسوسش را به حمایت انگلیس از انسان‌دوستی تحریف کرده و تأمین آذوقه و دادن اطلاعات به قوای مهاجم انگلیسی را به تأمین آذوقه‌ی مردم تعبیر و دست آخر، توجیهی برای عصبانیت حاکمان عثمانی از عبدالبهاء نیافته است!
پی‌نوشت:
[۱]. شوقی افندی، قرن بدیع، ج ۳، ص ۲۹۷.
[۲]. همان، صص ۲۹۷-۲۹۶.
[۳]. همان، ص ۲۹۹.
[۴]. همان، ص ۲۹۹.
